Deixámosvos un poema de Carla Gago de 3º ESO inspirado nos poemas que Manuel María lle dedicou a Galicia.
Galicia miña terra,
miña terra doce e limpa,
miña terra que perde a súa xente e a súa lingua.
Galicia nosa terra,
nosa terra forte e viva,
nosa terra que nos trae orgullo e alegría.
Galicia querida,
Galicia perdida,
Galicia ben vella,
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjShrAfj5Jg5izXzw2YojPeNwGlok3fa0-SRRz_Kit_iigmbB0jqDvfZWI-sXRHWRuNUk9aBP0vV3B3MENCszGukbGfQb1yDOrD12euDFVUACEnEakAb2ka2CrgVNY7jkjFRDOZl_k4Fw/s320/caricatura.jpg)
Galicia non esquece os defensores da fala:
Galicia de Rosalía,
Galicia dos Cantares,
Galicia de Manuel María,
e dos emigrantes.
Galicia dos nosos bisavós,
Galicia dos nosos avós,
Galicia dos nosos pais,
que agora nos pertence a nós.
Galicia lembrarémoste
nos bos e malos momentos.
Galicia coidarémoste
pola honra dos nosos ancestros.
Fermoso, non si?
Veleiquí tedes o "Galicia" de Manuel María.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2O0ypSHndAxLHxVlS25xf6pbeGaEK8GikUnnHRr2R6wH-BGo8Ah-TM0RPpDd9PDN364DIljEInCXkLcygXqB964SpxA1D8W8b0co0vcY8BYD6qKrRm7eD3YZ1iMW9MjMz-SPiKRn6Jg/s320/Placa_Manuel_Mar%25C3%25ADa_%25282%2529.jpg)
Galiza
Galicia docemente
está ollando o mar:
¡ten vales e montanas
e terras para labrar!
Ten portos, mariñeiros,
cidades e labregos
¡cargados de traballo
cargados de trafegos!
Galiza é unha nai
velliña, soñadora:
¡na voz da gaita rise,
na voz da gaita chora!
Galiza é o que vemos:
a terra, o mar, o vento…
¡Pro hai outra Galiza
que vai no sentimento!
Galiza somos nós:
a xente e mais a fala
¡Si buscas a Galiza
en ti tes que atopala!
Agardamos máis poemas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario